دهکده جهانی زنان

• کارآفرینان از۵۰ کشور در واشنگتن درباره کسب و کار سخن می گویند

• Presidential Summit on Entrepreneurship, social entrepreneurship, education, women entrepreneurs
   

  کاترین لویس و کریستوفر کانل
  گزارشگران ویژه America.gov

   

  کابیلان کانداسامی[۱]، اهل کوآلالامپور[۲]، مالزی، نخستین ساعات صبح ۲۶ آوریل با فهرستی از اسامی چهار مدیر که قصد ملاقات آنها را داشت وارد مرکز ریگان[۳] در واشنگتن شد. او تارنمای خبری آنلاین به نام مالزی آزاد امروز[۴] را اداره می کند و می دانست که می تواند، "از برخی از کارهایی که آنها انجام می دهند، چیزهایی بیاموزد."

  کانداسامی زندگی نامه ۲۵۰ کارآفرین را مطالعه کرده بود که مانند او از طرف پرزیدنت اوباما۲۶-۲۷ آوریل جهت حضور در اجلاس ریاست جمهوری درباره کارآفرینی[۵] به واشنگتن دعوت شده بودند

  http://www.america.gov/entrepreneurship_summit.html

  شرکت کنندگان در این نشست به طورعمده از کشورهایی با جمعیتی قابل ملاحظه از مسلمانان بودند. رئیس جمهوری به عنوان بخشی از، به قول او "شروعی تازه" برای تعمیق روابط با صاحبان کسب و کار مسلمان، آنان را جهت دیدار با پیشروان کسب و کار آمریکا و مقامات دولت دعوت کرده بود.

  محمد یونس، بنیانگذار بانک گرامین[۶] و یک برنده جایزه نوبل[۷] مشهور در آنجا حضور داشت. یونس، پدر میکرو بودجه، گفت، این اجلاس چیزی بیش از یک فرصت را برای تعمیق روابط میان آمریکایی ها و جهان اسلام فراهم کرد. او پیش بینی کرد که این اجلاس به برقراری روابط میان مسلمانان نیز کمک می کند. یونس گفت، "آنها با هم دست می دهند و صحبت می کنند و ایمیل رد و بدل می کنند. اتفاقات زیادی ممکن است روی دهد. از یک دیگر می آموزند و الهام بخش یک دیگر می شوند. "

   

  در واقع هنگام صرف صبحانه بحث داغی در گرفت. نمایندگانی از آفریقا و افغانستان که برای اولین بار با هم ملاقات می کردند درباره این موضوع بحث می کردند که برای زنان تحصیل و آموزش مهم تر است یا استقلال مالی.

  امووال اوگاندرینده[۸] از نیجریه گفت، "اگر زن پول داشته باشد، حق اظهار نظر دارد. او قدرت خواهد داشت. یاکوبی ساکما[۹] از افغانستان گفت، "آموزش همه چیز است. شما ممکن است پول داشته باشید اما اگر شما فکر نکنید می توانند پول را از شما بگیرند. شما باید دانش داشته باشید – متأسفم."

  در نخستین جلسه اجلاس، تری مومپونی[۱۰]، کارآفرین، گل کرد. او درباره برق رسانی به روستاهای فقیر اندونزی سخن گفت: او گفت، "انسان واقعا ً متأثر می شود وقتی به روستایی دورافتاده می رود و می بیند کودکان از این که شب ها سعی می کنند کتابهایشان را با نور خیلی ضعیف بخوانند، خسته می شوند."

  مومپونی – که پس از سخنانش در ۲۶ آوریل، رئیس جمهوری با او به زبان اندونزیایی گفتگو کرد – 
  http://www.america.gov/st/texttrans-english/۲۰۱۰/April/۲۰۱۰۰۴۲۶۱۹۵۵۵۵sblebahc۰.۶۰۹۹۲۰۷.html

  و همسرش را آدم ربایان در سال ۲۰۰۸ در یکی از روستاهای دوردست جایی که برای مهار نیروی برق آبی کار می کردند ربودند تا در ازای آزادی آنان پول دریافت کنند.

  مومپونی گفت که ربایندگان خود را بخشید اما درسی نیز به آنان داد، اینکه با همان مهارت هایی که سلاح تهیه می کردند، می توانستند توربین بسازند تا برق تولید کنند و ساختن توربین " برای روستا مفید تر است."

  مومپونی از جمله کارآفرینان است که به همان میزان که سود می برند برای جامعه نیزسودمند هستند، این "کارآفرینان اجتماعی" در اجلاس به خوبی معرفی شدند. اما گذار یک کشور از فقر به ثروت و رفاه، چیزی بیش از کارآفرینی را می طلبد، این را محمد ابراهیم گفت که یک کسب و کار فن آوری تلفن همراه در آفریقا به راه انداخت و در ۲۰۰۵ شرکت خود، سل تل اینترنشنال[۱۱]، را به بهای ۴/۳ میلیارد دلار به ام تی سی کویت[۱۲] فروخت. او گفت، "صادقانه نگاه کنید، کار آفرینی اجتماعی مفهومی بسیار رؤیایی است اما فکر نکنید یک کشور را واقعا با کارآفرینی می توان ساخت."

   

  جری یانگ[۱۳]، مدیر اجرایی یاهو[۱۴]، گفت که برای رشد اقتصادها، دولت ها باید از پژوهش و توسعه حمایت کنند.

  http://www.america.gov/st/business-english/۲۰۱۰/April/۲۰۱۰۰۴۱۳۱۲۵۲۳۵cpataruk۰.۹۱۱۹۲۲۶.html وائد التأویل، فلسطینی، دانشجوی دانشگاه برزایت[۱۵] در رام الله مشتی کارت ویزیت جمع کرده است. او امیدوار است بتواند یک مرکز تفریحی در کرانه غربی راه اندازی کند. او گفت، "با وجود همه چالش هایی که ما هم اکنون در سرزمین های فلسطینی با آنها روبرو هستیم می توانیم تغییری ایجاد کنیم و برای پیشرفت کشورمان کاری انجام دهیم. "رئیس دانشگاه بابسون[۱۶] در اجلاس یک بورس تحصیلی کامل برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در رشته اداره کسب و کار به او اعطا کرد. او گفت، "والدین من شگفت زده شده اند."

  سالن های اطراف تالاهای برگزاری اجلاس، تا حدی به دلیل تنوع کارآفرینان که از کشورهای فقیر و غنی آمده بودند، پر از گفتگو درباره عقاید بود. کسب و کارهای آنان از هدایت گاری ریکشا تا ساخت اتومبیل را در برمی گیرد. آنان بانک هایی را در لندن یا کافی نت هایی را در لیبی که پاسخگوی نیاز نابینایان است، اداره می کنند.

  میرلیندا کوساری – پورینی[۱۷]، مدیر انجمن کسب و کار زنان در کوزوو، گفت، "من قبلا نمی دانستم که این تعداد زنان پیشرو در کشورهای مختلف عربی وجود دارند. می دانستم که احتمالا برخی از آنها با کسب و کارهای صنعتی سر و کار دارند اما نمی دانستم که آنها شرکت های بزرگ را اداره می کنند."

  نوریه س. فرح، اهل کنیا، که یک شرکت باربری و یک سازمان غیر انتفاعی برای کمک به زنان و دختران را اداره می کند، گفت، "پیش از این اجلاس نمی دانستم یک انکوباتور[۱۸] کسب و کار چیست. اکنون می دانم." http://www.america.gov/st/develop-english/۲۰۱۰/March/۲۰۱۰۰۳۲۶۱۲۵۱۲۴cpataruk۰.۱۲۹۳۷۵۶.html

  روشنه ظفر، که یک سازمان میکرو بودجه را در پاکستان اداره می کند تحت تأثیر این ایده قرار گرفت که چگونه یک انکوباتور می تواند به زنان کمک کند به جای این که هنگامی که مسئولیت های خانواده آنان را از پای درمی آورد، کسب و کار خود را تعطیل کنند، به کسب و کارشان بچسبند. انکوباتور به صاحبان کسب و کارهای کوچک اجازه می دهد در فضا، منابع و مشاوره با هم شریک شوند.

  اوگونریده[۱۹]، که یک مرکز آموزشی تفریحی را در لاگوس[۲۰]، نیجریه اداره می کند، اقبال گفتگو با مارتین برت[۲۱]، اهل پاراگوئه[۲۲]، را داشت و درباره طرحی برای آموزش کارآفرینی در مدارس ابتدایی اطلاعات به دست آورد که امیدوار است بتواند از آن تقلید کند.

  http://www.america.gov/st/business-english/۲۰۱۰/April/۲۰۱۰۰۴۰۲۱۸۴۶۰۵cpataruk۰.۹۶۸۸۸۳۷.html پاپا یوسوفا نجی[۲۳]، که شبکه های تلفن همراه را برای بانک ها در گامبیا[۲۴] توسعه می دهد، با بانکدارانی از بانک ام اند تی[۲۵] نیویورک ملاقات کرد. او گفت، "نمی خواهم چیزی بگویم تا این که سندی به امضا برسد. اما طی چند هفته آینده مطمئن هستم، چند ایمیل برای قطعی کردن آنچه درباره آن سخن گفته ایم خواهد رسید."

  در حالی که اجلاس رو به پایان می رود، فاطیما عالیکو[۲۶] اهل نیجریه، "گفت من می دانستم که جهان بزرگ است اما نمی دانستم که تا این حد بزرگ است. عقاید بسیار متفاوتی وجود دارد، اتفاقات بسیار متفاوتی در سراسر جهان روی می دهد. این چیزی است که مرا تحت تأثیر قرار می دهد. "

  فیلیپ کوراتا[۲۷] و چارلز کوری[۲۸]، اعضای تحریریه، در نگارش این مقاله نقش داشتند.

   

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: